Fəcr surəsi

And olsun dan yerinə!

And olsun on gecəyə!

And olsun cütə və təkə!

And olsun keçib getməkdə olan gecəyə!

Məgər bu andlar ağıl sahibi üçün kifayət deyilmi?

Məgər görmədinmi ki, Rəbbin nələr etdi Ad qövmünə,

sütunlar sahibi İrəm qəbiləsinə –

halbuki, yer üzündə onlar kimisi xəlq edilməmişdi.

Habelə vadidə qayaları yonan Səmud qövmünə?

Eləcə də sütunlar sahibi Firona?

Onlar o kəslər idi ki, ölkələrində həddi aşmış,

çoxlu fitnə-fəsad törətmişdilər.

Rəbbin də onları əzabla qamçıladı.

Həqiqətən, sənin Rəbbin nəzarət edir.

İnsana gəlincə, Rəbbi onu sınayıb ehtiram göstərəndə və ona nemət verəndə: “Rəbbim mənə ehtiram göstərdi!” – deyər.

Amma onu sınamaq üçün ruzisini azaldanda: “Rəbbim məni alçaltdı!” – deyər.

Xeyr! Əslində siz yetimə ehtiram göstərmirsiniz,

kasıbı yedirməyə bir-birinizi təhrik etmirsiniz,

mirası hərisliklə yeyirsiniz,

var-dövləti də hərisliklə sevirsiniz.

Xeyr! Elə ki yer lərzəyə gəlib parça-parça olacaq,

sənin Rəbbin və səf-səf düzülmüş mələklər gələcək

və o gün Cəhənnəm gətiriləcək. O gün insan günahlarını xatırlayacaqdır. Lakin bu xatırlamanın ona nə faydası?

O: “Kaş axirət həyatım üçün əvvəlcədən hazırlıq görəydim!” – deyəcəkdir.

O gün heç kəs Allahın verdiyi əzab kimi əzab verə bilməz

və heç kəs Onun buxovladığı kimi buxovlaya bilməz.

O gün möminə deyiləcəkdir: “Ey arxayın olan kəs!

Razı qalmış və razılıq qazanmış halda öz Rəbbinə tərəf dön!

Mənim qullarımın cərgəsinə keç!

Cənnətimə daxil ol!